Słonecznik zwyczajny (Heliopsis Helianthoides)

Nazywany często skwarotą, heliopsisem lub (niepoprawnie) słonecznikiem szorstkim, to bylina należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). W naturze występuje na południu Ameryki Północnej i w Ameryce Środkowej na preriach, terenach skalnych i przydrożach. Dorasta do 75-150cm wysokości, zależnie od odmiany mogą być nagie lub owłosione, rozgałęzione lub nierozgałęzione. Niektórzy uważają go za najdłużej kwitnącą bylinę lata. Uprawa słoneczników jest łatwa. Roślina najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, ale poradzi sobie również w półcieniu. Dobrze rośnie na wszelkich przepuszczalnych glebach, choć im żyźniejsze tym lepiej. Jest to roślina w pełni mrozoodporna. Kwiatostany systematycznie ścinamy po przekwitnięciu – przedłużamy tym kwitnienie rośliny. Jesienią całą roślinę ścina się tuż przy ziemi. Słonecznika można rozmnażać przez wysiew nasion, sadzonkowanie lub podział karpy. Słonecznik to prawdziwy król rabat letnich kwiatów. Sadzi się go w ich centrum, gdzie z racji swojej wysokości stanowi dobre centrum nasadzenia. Można go z powodzeniem sadzić wzdłuż murów, ogrodzeń i koło wszelkich skarp. Bylina ta dobrze nadaje się na kwiat cięty i wraz z jeżówkami, rudbekiami i kosmosami jest doskonałym elementem idealnego letniego bukietu do salonu czy jadalni.